Pančevo
o gradu
Pančevo
Pančevo (mađ. Pancsova, nem. Pantschowa, slč. Pánčevo, rum. Panciova) je grad koji se nalazi u Autonomnoj Pokrajini Vojvodini, u Republici Srbiji. Nalazi se na obalama Tamiša i Dunava, u južnom delu Banata i ono je administrativno sedište grada Pančeva, kao i Južnobanatskog upravnog okruga.
Pančevo je četvrti grad u Vojvodini po broju stanovnika. Prema konačnim rezultatima popisa stanovništva iz 2011. godine, u Pančevu živi 76.203 stanovnika, a na teritoriji grada Pančeva 123.414 stanovnika.
Grad je poznat po još nekim nazivima na drugim jezicima: mađ. Pancsova, tur. Pançova, nem. Pantschowa, rum. Panciova, slč. Pánčevo.
Naziv Pančeva je slovenskog porekla. Njegov koren je staroslovenska reč pačina/pančina, koja označava stajaću vodu koje je nekada u ovom delu Banata mnogo bilo. Nazalni glas n koji se u nalazi u nazivima Pančevo, Pančova, Pančal itd. svedoči o velikoj starini ovog naziva mesta.
Zbog čestih promena gospodara (Rimljani, Kelti, Huni, Avari, Sloveni, Mađari, Tatari, Turci, Nemci) često se menja i naziv ovog strategijsko važnog mesta:
• Panucea/Panoča — nazivi koji se nalaze u jednom spisku utvrđenja iz doba vladavine velikog mađarskog vezira Geze I
• Bansif — naziv koji potiče od arapskog geografa Abu Abdulaha Muhameda el Idrisija, koji ga 1153. godine navodi u svom delu „Poznavanje Balkanskog poluostrva”
• Panuka — naziv koji spominje Anonimus, notar kralja Bele opisujući poraz bugarskog vojvode Glada od strane Arpadove vojske, kada je primoran da tu sklopi mir
• Pančal — naziv koji navodi Matija Taloci, kapetan Beograda i veliki župan Kovinske županije, u jednom svom pismu od 1430. godine
• Panseg — naziv koji spominje francuski plemić Bertrandon de la Brokijer u svom izveštaju kralju Filipu Dobrom
• Pajčova — naziv koji se nalazi u rukopisu arapskog pisca Mehmeda Sipahi Zade, napisanom 1605. godina a nosi naziv „Najjasniji putevi za poznavanje zemalja i gradova”
• Panzova — naziv koji potiče od turskog putopisca Evlije Čelebije kada je 1660. godine proputovao kroz Pančevo
• Čomva — naziv koji je dao general Florimund Mersi nakon proterivanja Turaka 1716. godine
• Pančova — naziv za vreme vladavine Austrijanaca i Mađara
Naselja Pančeva
MZ Vojlovica:
• Vojlovica
MZ Gornji Grad:
• Bela Stena
• Gornji grad
• Karaula
• Skrobara
MZ Kotež:
• Kotež 1
• Kotež 2
MZ Mladost:
• Kudeljarski nasip
• Misa
• Mladost
MZ Stari Tamiš:
• Stari Tamiš
MZ Strelište:
• Strelište
MZ Tesla:
• Tesla
MZ Centar:
• Donji grad
• Zelengora
• Mali London
• Pepeljara
• Sodara
• Topola
• Utvina kolonija
• Centar
MZ-mesna zajednica
Pančevo se nalazi na 77 m nadmorske visine, i to na koordinatama 44°54′ severno i 20°40′ istočno. Nalazi se 18 kilometara severoistočno od Beograda, glavnog grada Republike Srbije, na ušću Tamiša u Dunav. Teritorija Pančeva se smatra jednom od najtoplijih područja Vojvodine, sa prosečnom godišnjom temperaturom od 11,3 °C i sa više od 100 sunčanih dana tokom godine. Prosečna godišnja vrednost za relativnu vlažnost vazduha je 77%. Padavine su najveće na kraju proleća, početkom leta, krajem jeseni i početkom zime. Prosečna količina padavina tokom godine iznosi oko 643 mm.
Pančevo pripada prostoru umereno kontinentalne klime, sa četiri godišnja doba, koju karakterišu duga i topla leta i jeseni, blage zime i kratka proleća. Posebnu specifičnost klime predstavlja košava, jak i suv vetar koji traje i do tri nedelje. Pored košave, dosta su zastupljeni i jugozapadni, zapadni i severni vetrovi. Broj vetrovitih dana tokom godine je 45, a najveća vlažnost vazduha je tokom meseci sa najnižom temperaturom (novembar, decembar, januar i februar).
Srednji vek
U srednjem veku Pančevo je pripadalo kovinskoj županiji.
Ono se vrlo rano, u XII veku javlja i ono je kao što to i ime svedoči slovenska naseobina. Već 1153. godine arapski geograf Idrizi Banzif naziva ga trgovačkim gradom u kome se Grci trgovinom bave. Počinjući od 1390. godine Turci, koji su posle bitke na Kosovu polju (1389) prodrli kroz moravsku dolinu svake godine pustošeći, upadali su i u predele na levoj obali Dunava. Zato su 1439. godine krašovska i kovinska županija, kojoj je tada i Pančevo pripadalo, prestale da postoje. Tada su Srbi iz Torniste odbegli sve do Alpara u čongradskoj županiji.
Habzburška monarhija
Austrijski grof Klaudije Florimund Mersi 1716. godine oslobađa Pančevo od vladavine Turaka i tada mu daje ime Čomva. Potpisivanjem Požarevačkog mira 1718. godine između Osmanskog carstva sa jedne i Habzburške monarhije i Venecije sa druge strane, formira se habzburška pokrajina Tamiški Banat. Pokrajina je bila podeljena na 11 distrikta, glavni grad pokrajine je bio Temišvar, a zvanični jezik je bio nemački jezik.
Pančevo je bilo glavno mesto u jednom od distrikta Tamiškog Banata. S obzirom na tu činjenicu, veliki broj ljudi se nastanio u Pančevu. Prvo su se naselili Srbi iz okoline Temišvara 1720. godine. Njihove kuće od drveta, koje su stajale u nepravilnim ulicama, su se nalazile severno od pančevačke tvrđave, a mesto u kojem su živeli su nazvali Gornja varoš. 1722. godine je počelo naseljavanje Nemaca iz Franačke na teritorije Banata. Nemci su dobili teritoriju južno od tvrđave, koju su 1723. godine nazvali Nemačko Pančevo (Donja varoš). Za razliku od kuća iz Gornje varoši, zidovi kuća iz Nemačkog Pančeva su se pravili od pletara, a krovovi od trske.
U ovom periodu je Pančevo veoma napredovalo. 1718. godine je u Pančevu podignuta solara, dok su 1719. godine ustanovljenja brodarsko i poštansko zvanje. Industrijalac Abraham Kepiš, Jevrejin iz Požuna, dobija dozvolu 1722. godine da sagradi pivaru, koja je iste godine počela sa radom. Ona i danas predstavlja jednu od najstarijih pivara ovoga kraja. Međutim, u ovom periodu je Pančevo zadesilo mnogo nedaća. Jak orkan je 26. maja 1733. godine napravio ogromnu štetu na privatnim i državnim zgradama; početkom januara 1737. godine izbila je jaka epidemija koja je decimirala stanovništvo, a u maju iste godine veliki požar je zahvatio Donju varoš.
Veliku štetu je Pančevo pretrpelo za vreme rata između Austrije i Turske koji je trajao godinu dana. Ratna uznemirenost je počela u Pančevu 28. septembra 1738. godine, kada se kroz naselje pronela vest da su Turci kod Oršave prešli Dunav i sa velikom vojskom stigli do Nove Palanke i tamo pobedili cesarsku vojsku. Nakon četiri nedelje, Pančevo je iz strategijskih razloga predat Turcima, koji će vladati teritorijom 10 meseci. U tom periodu su vođene dve bitke — u prvoj bici kod Grocke su Turci izašli kao pobednici, dok su u drugoj bici kod Pančevo Turci potučeni od strane Austrijanaca. Dok su se povlačili, Turci su spalili varoš i veoma oštetili tvrđavu. Potpisivanjem Beogradskog mira 18. septembra 1739. godine zvanično se završio rat između Austrije i Turske. Ovim mirom je Austrija bila u obavezi da poruši sve tvrđave na levoj obali Dunava, što znači da je iste godine počelo rušenje pančevačke tvrđave. (Početkom septembra 2013. godine je u gradskom parku pronađen granični kamen od tvrđave.)
Vojna krajina
Da bi se očuvala granična teritorija od upada Turaka, krijumčarenja i unošenja zaraznih bolesti iz turskih krajeva, Habzburška monarhija je teritoriju Vojne krajine proširila i na Banat. Uređenje banatske Vojne krajine je trajao od 1764. do 1768. godine. Pančevo je 1767. godine postalo sedište XII Nemačko−banatske regimente. Austrijski carski revizor Erler je 1774. godine konstatovao da grad pripada istoimenom distriktu. Tu se nalaze tada: poštanska stanica, konjička kasarna, rimokatolička crkva i manastir, carinarnica i solana. Stanovništvo je bilo izmešano, nemačko, vlaško i srpsko.
Pančevačka mala ili paradna pijaca je 1858. godine zvanično nazvana "Koroninijeva pijaca". Na sred pijace je podignut obelisk.
Vojna granica je ukinuta 1872. godine i Pančevo je potpalo pod mađarsku civilnu upravu.
Austrougarska monarhija
Tokom 1848-1849. Pančevo je mnogo stradalo tokom revolucije. 1873. postalo je municipalni grad. U drugoj polovini tog veka počinje u Pančevu u većoj meri naseljavanje Mađara. 8. novembra 1918. ušla je u Pančevo srpska vojska.
Novija istorija
Fabrika sijalica "Tesla" je osnovana 1931. Železnička veza sa Beogradom je ostvarena u novembru 1935, otvaranjem Mosta Kralja Petra II. Očekivanje veće trgovine i napretka se nije odmah ostvarilo, jer je mesto praktično postalo predgrađe Beograda, jedino je još "životarilo kao žitarski centar", doduše "naše najveće žitarsko izvozno mesto". Nakon toga ipak dolazi do razvoja industrije, sa otvaranjem 15 većih i manjih preduzeća do 1941. Fabrika aviona Utva je preseljena ovamo 1940, opština je iste godine besplatno dala 10 placeva za nove fabrike.
Gradska biblioteka i čitaonica je otvorena 26. septembra 1936. Drumski most preko Tamiša je završen maja 1937 (probno opterećenje početkom marta). Pančevački put iz Beograda, građen sitnom kockom, u saobraćaj je ušao najesen 1937, još i pre završetka radova. a zvanično je otvoren u maju 1938. Prilikom povratka iz Beograda u Pančevo strogo je naplaćivana trošarina, jer je pančevačkim trgovcima opao promet. Prva, probna, deonica puta prema rumunskoj granici, dužine 1,5 km, puštena je u saobraćaj avgusta 1939. Automatska telefonska centrala je puštena u rad jula 1938.
U Pančevo se 1930-tih dolazilo radi sklapanja građanskog braka, omogućenog još starim ugarskim zakonima. Građevinska delatnost je oživela 1939, podignuto je nekoliko fabrika, započeta je gradnja doma filijale Državne hipotekarne banke, završen 1940. - kasnija Zgrada stare pošte. Radnici novih fabrika su podigli divlje naselje u Vojlovićkom ritu, pored parobrodskog pristaništa. Pred sam rat je planirano podizanje Doma kulture čija bi zgrada bila jedna od najvećih te vrste u državi.
Obrazovanje
Na teritoriji Pančeva se nalaze 11 osnovnih i 9 srednjih državnih škola.
Osnovne škole:
• OŠ „Miroslav Mika Antić”
• OŠ „Bratstvo jedinstvo”
• OŠ „Vasa Živković”
• OŠ „Đura Jakšić”
• OŠ „Jovan Jovanović Zmaj”
• OŠ „Stevica Jovanović”
• OŠ „Borisav Petrov Braca”
• OŠ „Isidora Sekulić”
• OŠ „Sveti Sava”
• OŠ „Branko Radičević”
• ŠOSO ,,Mara Mandić”
Srednje škole:
• Gimnazija „Uroš Predić”
• Elektrotehnička škola „Nikola Tesla”
• Tehnička škola „23. maj”
• Mašinska škola „Pančevo”
• Ekonomsko-trgovinska škola „Paja Marganović”
• Medicinska škola „Stevica Jovanović”
• Poljoprivredna škola „Josif Pančić”
• Muzička škola „Jovan Bandur”
U Pančevu se nalazi Stomatološki fakultet, koji postoji i radi od 2002. godine, a pohađaju ga studenti kako iz svih krajeva Srbije, tako i inostranstva.
Od proleća 2005. Pančevo je dobilo Pravni Fakultet i Fakultet humanističkih nauka, koji su u sastavu Internacionalnog univerziteta u Novom Pazaru. Pančevo je tako postalo jedini grad na Balkanu u kojem su locirane studije hebrejskog (jevrejskog) jezika i književnosti.
Ovde se nalazi Gradska biblioteka Pančevo.
Karneval
Pančevački karneval spada u urbani tip karnevala, a svečano otvaranje manifestacije tradicionalno započinje gradonačelnikovom predajom ključeva grada maestru Pančevačkog karnevala, što simbolično označava da gradom tih dana vladaju karnevalisti. U programu karnevalskih svečanosti su i program dobrodošlice inostranim i domaćim gostima, smotra mažoretkinja, predstavljanje grupa iz inostranstva, koncerti na nekoliko bina, kao i drugo u okviru pratećeg programa „karneval u srcu grada” u brojnim kafićima i restoranima – maskirane DJ večeri, karnevalske žurke, tematske izložbe, šou klovnova, samba plesačice, spektakularni vatromet itd.
Parkovi
Parkovi su oduvek važan deo Pančeva. Najstariji park u Pančevu je Narodna bašta. Po nalogu prvog pančevačkog urbaniste, brigadnog generala Mihovila Mihaljevića, 1829. godine je podignuta Narodna bašta. Tadašnji planeri su ovaj prostor organizovali po uzoru na nemačke parkove, koji su bili sinteza elemenata francuskih i engleskih parkova. Šezdesetih godina, muzički paviljon koji se nalazio u centru Narodne bašte je srušen, a na njegovom mestu je izgrađena fontana s neidentifikovanom kamenom skulpturom. U tom periodu je uklonjena i ograda parka. Na platou ispred glavnog ulaza u Narodnu baštu je 1969. godine postavljena bista Jovana Pavlovića, osnivača i urednika „Pančevca”. Sredinom 2008. godine, Narodna bašta je u potpunosti renovirana — fontana je uklonjena, a na njeno mesto je postavljen muzički paviljon nalik na onom iz 1905. godine.
Narodna bašta
Narodna bašta, najveći park u Pančevu, nastala je 1829. godine po zamisli i idejnom projektu brigadnog generala Mihovila Mihaljevića u želji da Pančevo dobije park po uzoru na druge gradove Centrale Evrope. Od nastanka, izvršene su četiri rekonstrukcije. Važna godina za ovaj park je 1905. kada je u njemu održana velika Svetska poljoprivredno-industrijska izložba sa ciljem upoznavanja Balkana i Evrope sa pančevačkim zanatskim i poljoprivrednim proizvodima i industrijom. Radovi na poslednjoj rekonstrukciji počeli su 2008. godine kada je pripremljen teren bivšeg rasadnika u vidu obimnih zemljanih radova i radova na raskrčivanju te površine i proširenju parka na još oko 5 hektara. Najvrednije u Narodnoj bašti je svakako njen raznovrstan biofond. Najdragoceniji primerci stabala su stabla Quercus robur – hrasta lužnjaka, procenjene starosti preko sto godina.
Barutana
Park Barutana nekada vojni objekat, danas park u izgradnji – park ekstremnih sportova. Izgradnja parka započeta je 2011.god., izgrađene su staze, platoi, postavljena je nova infrastruktura, rasveta, javne česme, klupe, izgrađen je moderan skejt-park, prva betonska veštačka stena za sportsko penjanje u Srbiji. U parku se nalazi i multifunkcionalan amfiteatar, teretana na otvorenom i igralište za decu starijih uzrasta.
Kule - svetilje
Na ušću Tamiša u Dunav u Pančevu nalazi se jedini par svetionika duž čitavog toka Dunava. Kule na Tamišu, podignute 1909. godine, postale su zaštitni znak Pančeva, a mnogi ih zovu i „vodenim kapijama grada“. Svetionici su podignuti u zlatno doba parobrodskog saobraćaja na Dunavu. Svetionici su jedini par u čitavoj Evropi. Saobraćaj bez kula je bio gotovo nezamisliv, naročito početkom prošlog veka kada je odlučeno da se tok Tamiša skrati prokopavanjem kanala.
Kule-svetilje zidane su od žute opeke postavljene na kružnoj podlozi od zemlje ozidane kamenom. Zidane su u tri pojasa koji su deljeni po horizontali dekorativnim vencem od crvene, profilisane opeke, koja uokviruje i ulazna vrata kao i prozorska okna. Na vrhu kula su terase natkrivene kupastim krovom, nosačima izvora svetla. U ciglama od kojih su napravljene kule urezane su razne poruke i imena.
Kule su potpuno obnovljene 2018. godine i može im se prići samo s vode.
Spomenici kulture od izuzetnog značaja
Teritorija grada Pančeva je najbogatija spomenicima kulture. Ima ih 55, i to 3 od izuzetnog značaja, 13 od velikog značaja i 39 spomenika kulture.
Manastir Vojlovica
Manastir Vojlovica nalazi se okviru kompleksa Rafinerije nafte Pančevo, odmah pored Pančeva. Iz 1405. godine je povelja o osnivanju Vojlovice koju je izdao Despot Stefan. Jednobrodnoj crkvenoj građevini sa polukružnom oltarskom apsidom, pravougaonim pevničkim prostorima, osmostranim kubetom nad naosom i slepim kubetom nad pripratom, dozidana je 1752. godine još jedna priprata. 1836. godine izgrađen je visoki barokni zvonik. Baroknom izgledu crkve, pored karakterističnog zvonika, doprinosi i niz polukružnim arkada na stubićima iznad kordonskog venca na priprati. Krajem 18. veka su izgrađeni konaci, oslikani unutrašnji zidovi hrama i načinjen visoki barokni ikonostas, kome se kao autor pominje moler Aksentije iz Pančeva. U toku drugog svetskog rata ovde su bili zatočeni vladika Nikolaj Velimirović i patrijarh Gavrilo Dožić. U periodu od 1964. godine kada je počela izgradnja Rafinerije pa je do 1987. godine manastir bio neaktivan. Obnova i rekonstrukcija 1987. – 1991. godine su ga oživele.
Crkva Svetog Preobraženja
Crkva Svetog Preobraženja nalazi se u ul. Dimitrija Tucovića. Izgrađena je između 1873. i 1878 godine, na mestu crkve s početka 18. veka, prema projektu arhitekte Svetozara Ivačkovića u neovizantijskom stilu. To je jednobrodna građevina krstoobrazne osnove sa kupolom monumentalne veličine i visokim zvonikom izdvojenim poput srednjovekovnog pirga. Precizno osmišljena fasadna dekorisana je bogato profilisanim krovnim vencima, višedelnim prozorskim otvorima i polukružno završenim i čipkastim rozetama. Glavne neimarske poslove izveli su Franja Erlmajer iz Beograda i Mihajlo Tomić iz Pančeva. Ikonostasnu pregradu oslikao je 1911.godine Uroš Predić u duhu akademskog realizma. Zidno slikarstvo kojim dominiraju istorijske kompozicije uradio je Stevan Aleksić.
Uspenska crkva
Uspenska crkva podignuta je između 1801. i 1810. godine, prilozima narodnih dobrotvora među kojima je bio i Karađorđe. Koncipirana je u duhu baroka, sa naglašenim elementima klasicizma. To je jednobrodna građevina sa polukružnom apsidom. Zapadnim pročeljem dominira raskošan portal uokviren sa dva visoka izdužena zvonika. Virtuozno izvedenu plastičnu dekoraciju fasada potencira horizontalna i vertikalna podela arhitektonskih masa. Smenjivanje snažnih stubova sa ugaonim stubićima i prislonjenim pilastrima doprinosi utisku stremljenja u visinu. Posebna pažnja je posvećena obradi višestruko profilisanog krovnog venca i otmenih korintskih kapitela. Slike ikonostasne pregrade iz 1832. godine prva je velika narudžbina Konstantina Danila.
Crkva Sv. Ane – Vajfertova kapela
Katoličku crkvu Sv. Ane podigao je Đorđe Vajfert 1923. godine kao porodičnu kapelu. To je jednobrodna građevina orijentisana sever – jug sa zvonikom i sakristijom koje se izdvajaju iz osnovne mase. Stilski pripada eklektičnim građevinama, na pročelju, zvoniku i razuđenim krovnim površinama preovladava secesija, zapadnoj fasadi i enterijeru oltarskog prostora neogotika, dok se na biforama uočavaju uticaji vizantijske arhitekture. Zabatni deo ulaznog trema obrađen je u plitkoj malterskoj plastici i završen sa dve figure anđela simetrično postavljene. Na zapadnoj fasadi objekta nalazi se trem sa neogotskim polukružno zasvedenim otvorima. Prozori i rozete su zastakljeni tehnikom vitraža. Fasade crkve i zvonika dekorisane su elementom četvorolista. Uz crkvu se nalazi i dvorišna zgrada pravougaone osnove sa fasadom koja je obrađena u duhu secesije. Vajfertova kapela je sačuvala funkciju katoličke crkve.
Zgrada Magistrata
Zgrada Magistrata sagrađena je u periodu 1833. i 1838. godine kao upravno administrativni objekat, po planovima majora Hajmana, sa dominantnim položajem na glavnom gradskom trgu. Danas se u njoj nalazi Narodni muzej. Građena je kao reprezentativna masivna građevina, klasicističkog stila, sa osnovom u obliku slova “P”. Ima prizemlje i sprat, istaknuti centralni rizalit u osovini pročelja, sa portalima, stubovima koji nose balkon sa balustradom i timpanonom u čijoj niši je reljef sa figurama krilatih nimfi i satom. Prizemlje ima pravougaone prozore sa profilisanim okvirima i snažnim nadprozornicama, dok su prozori spratnog dela polukružni, sa lunetama ispod naglašenih arhivolti. Svečanu dvoranu dekorisao je 1838. Julije Sajdl, slikar iz Novog Sada.
Graničarska kuća
Graničarska kuća sagrađena je krajem 18. veka sa stilskim obeležjima baroka i jedan je od najstarijih sačuvanih gradskih objekata u Pančevu. Građena je kao ugaona spratna građevina sa osnovom u obliku slova “L”. Krov je visok, prelomljen, sa tavanskim prozorima. Obrada fasada je jednostavna, bez ukrasa. Spratni deo sačuvao je prvobitni izgled prozorskih otvora, pravougaonog oblika sa plitkim jednostavnim okvirom, dok je prizemlje u narušeno otvaranjem izloga. Uži deo fasade ima na sredini reprezentativan balkon sa ogradom od kovanog gvožđa, postavljen na konzolama sa floralnom ornamentikom.
Štapska zgrada
Štapska zgrada sagrađena je oko 1830. godine. Rimokatolička crkvena opština je kupila zgradu 1892. godine i prema planovima Karla Hefnera 1894. godine izvršila adaptaciju. Jednostavna i stroga obrada fasada, karakteristična za vojne objekte, dobila je dekorativne elemente neorenesanse. Građena je sa osnovom u obliku obrnutog slova “P”. Glavni deo građevine, prema Trgu, ima tri kupole u obliku zarubljene piramide. Kupole imaju okuluse oivičene dekorativnim motivima na atici iznad rizalita. U severnom krilu zgrade oslikani su svodovi prizemlja i tavanica stepenišnog dela slikarstvom iz 1896. godine.
Grad Pančevo predstavlja „kapiju” na putnom pravcu sever i jug Banata, odnosno vezu sa ostatkom Srbije. Postoji razgranata mreža puteva koji Pančevo povezuje sa mnogim gradovima i naseljima: državni put prvog B reda 10 (E-70) (Beograd — Pančevo — Vršac — Rumunija), državni put prvog B reda 14 (Pančevo — Kovin — Ralja) i državni put drugog A reda 130 (Ečka — Kovačica — Jabuka — Pančevo).
Pančevo u železničkom saobraćaju predstavlja veoma važno čvorište. Povezan je sa Rumunijom železničkim koridorom Beograd — Pančevo — Vršac — Rumunija, kao i sa Kikindom železničkim koridorom Pančevo — Zrenjanin — Kikinda. Pančevo je sastavni deo gradske železnice Beograda — Beovoz, sa svoje četiri stanice, Pančevo Vojlovica, Pančevo Strelište, Pančevo Varoš i Pančevo Glavna stanica.
Međunarodna Luka "Dunav" AD Pančevo na 1.153 km reke Dunav nalazi se na raskršću panevropskih koridora VII za rečnu plovidbu i koridora X za drumsko-železnički saobraćaj koji povezuju tržište Jugoistočne Evrope. Sa teritorijom od 94 ha i akvatorijom od 21 ha. Ovo je najveća rečna luka u regionu i jedna od najvećih u Srbiji.
Od međunarodnog aerodroma „Nikola Tesla” u Beogradu, Pančevo je udaljeno 40 km. U severnom delu Pančeva se nalazi sportski aerodrom koji je ušao u istoriju svetskog vazduhoplovstva, pošto se 25. marta 1932. godine dogodio prvi noćni let na relaciji Pančevo — Bukurešt, sa linije Pariz — Istanbul.
Na teritoriji grada Pančeva, gradski i prigradski saobraćaj obavlja Privredno društvo „Pantransport” Pančevo.
Znamenitosti
Među stranim i domaćim turistima najpoznatije znamenitosti Beograda su:
- Avala (izletište),
- Avalski toranj
- Kalemegdan
- Beogradska tvrđava
- Stambol kapija
- Pobednik (spomenik)
- Stari dvor
- Hram Svetog Save
- Spomen crkva u Lazarevcu
- Beograđanka
- Centar Sava
- Kuća cveća (mauzolej) Josipa Broza Tita
- Vinča — Belo brdo
- Skadarlija
Poznati Pančevci:
Sa pančevačkim svakodnevnim životom je povezan, kroz istoriju, veliki broj poznatih ličnosti iz sveta politike, nauke, kulture i stvaralaštva što rođenjem, što boravkom ili stvaralaštvom.
Rođeni u Pančevu
• Dušan Borković, automobilista
• Đorđe Vajfert, Pančevac koji je ukupno 26 god. bio guverner Narodne banke Srbije
• Olja Ivanjicki, srpska slikarka
• Vasa Živković, autor narodne popevke „Rado ide Srbin u vojnike”
• Branka Bešević Gajić, filmska i televizijska rediteljka
• Nađa Higl, osvajačica zlatne medalje na Svetskom prvenstvu u plivanju
• Arsenije Arsa Todorović (1786—1826) — slikar
• Prota Vasa Živković (1819—1891) — srpski pesnik i sveštenik
• Mita Topalović (1849—1912) — srpski kompozitor
• Đorđe Vajfert (1850—1937) — guverner Narodne banke
• Ludvig Vartolomej Graf (1850—1924) — zoolog
• Georgije Daksner (1871—1911) — dr teologije, profesor teologije u Bratislavi
• Milan Ćurčin (1880—1960) — pesnik, književni kritičar, prevodilac i publicista
• Jovan Erdeljanović (1874—1944) — etnolog,
• Julije Bauer (1908—1945) — atletičar
• Milorad Bata Mihailović (1923—2011) — slikar
• Olja Ivanjicki (1931—2009) — slikarka
• Dušan Patić (1933) — rukometaš
• Stevan Bena (1935—2012) — fudbaler
• Miroslav Žužić (1945) — glumac
• Milenko Prvački (1951) — slikar
• Zoran Gajić (1958) — bivši trener odbojkaške reprezentacije Rusije i SR Jugoslavije
• Milenko Topić (1969) — košarkaš
• Tomislav Stošić (1962) — slikar
• Željko Stanojević (1974) — hebraista
• Žikica Milosavljević (1972) — bivši jugoslovenski reprezentativac u rukometu
• Vladimir Savić (1976) - triatlonac
• Mirjana Pović (1981) — astrofizičar
• Marina Munćan (1982) — atletičarka
• Branka Bešević Gajić (1982) — poznata nagrađivana filmska i televizijska rediteljka
• Miloš Ćorlomanović (1982) — naučnik, fizičar, inženjer, izumitelj i akademik Akademije Nauka Narodne Republike Kine
• Nenad Heraković (1984) — glumac
• Dušan Borković (1984) — automobilista
• Nađa Higl (1987) — plivačica
Ličnosti koje su se školovale, živele ili radile u Pančevu
• Jovan Jovanović Zmaj (1833—1904) — pesnik
• Mihajlo Pupin (1854—1935) — naučnik i pronalazač
• Uroš Predić (1857—1953) — slikar
• Branislav Nušić (1864—1938) — književnik
• Isidora Sekulić (1877—1958) — književnica i akademik SANU
• Miloš Crnjanski (1893—1977) — književnik
• Jovan Bandur (1899—1956) — kompozitor i dirigent
• Stojan Trumić (1912—1983) — slikar i pedagog
• Miroslav Antić (1932—1986) — pesnik
• Božur Ivanović (1936—2005) — slikar, scenograf i grafički dizajner
• Bogdan Mrvoš (1939—1997) — književnik, novinar i prevodilac
• Nebojša Glogovac (1969—2018) — glumac
• Dejan Perić (1970) — rukometaš
• Ašhen Ataljanc (1971) — balerina
• Željko Stanojević (1974) — hebreista, teolog
• Mirjana Pović (1981) — astrofizičar
Počasni građani Pančeva
• Antonije Jahimek (1840)
• Mihajlo Mihalijević (1842)
• Stefan Petrović Knićanin (1849)
• dr Jakov Živanović (1849)
• Nikola Kostić (1849)
• Ferdinand Majerhofer (1849)
• Đorđe Stančić (1883) — veliki župan
• Pavle Peter (1883) — gradski načeonik
• Aleksandar Nikolić de Rudna (1895) — veliki župan
• Ernest Daniel de Samoš Ujvar (1900) — poslanik
• dr Ignjat Daranji (1903) — ministar poljoprivrede
• Nikola Pašić (1923) — predsednik ministarstva
• Đorđe Vajfert (1923) — industrijalac, guverner Narodne banke Srbije
• Josip Broz Tito (1962) — predsednik SFR Jugoslavije
• Frančesko Giangrandi (2010) — predsednik provincije Ravena
• Kiril Kravčenko (2011) — nekadašnji generalni direktor Naftne industrije Srbije
• Milan Popović (2013) — srpski biznismen
• Majkl Devenport (2014) —
izvor:
