Pređi na sadržaj 
Tronoša
o Manastiru
Tronoša
Manastir Tronoša je srpski ženski manastir šabačke eparhije, čiji je ktitor kraljica Katalina Arpadović. Nalazi se u selu Korenita, u neposrednoj blizini Tršića na teritoriji grada Loznice.
U Tronoškom letopisu iz 1791. kao ktitor manastira spominje se kraljica Katalina Nemanjić, žena kralja Dragutina. Smatra se da je manastir nastao između 1276. i 1282. godine. Stradao je od Turaka krajem 15. veka kada je crkva srušena do temelja. Manastir je obnovljen je u 16. veku, crkva posvećena Vavedenju Bogorodice podignuta je 1559. godine. Poznate starešine manastira bili su: Tihon Ivančević (1887—1915), Georgije Bojić (1936—1941), Antonije Đurđević (1961—1997), Nikolaj Veselinović (1997—danas)
Iguman Jovan opremio je u manastiru prepisivačku radionicu gde su 1571. i 1581. godine prepisivane bogoslužbene knjige za Tronošu i susedne manastire. Tronoški iguman Mihailo boravio je 1625. godine u Rusiji, u periodu od 16. do 18. veka ruski Sinod je pomagao ovom manastiru. Olovni pokrivač sa manastirske crkve nasilno je skinut krajem 17. veka.
Za vreme Kočine krajine, iguman manastira arhimandrit Stefan Jovanović bio je na čelu borbe. Od 2017. godine Srpska pravoslavna crkva ga proslavlja kao svetitelja - prepodobni Stefan Tronoški. Vuk Stefanović Karadžić je učio školu u ovom manastiru 1797. godine.
Za vreme Prvog i Drugog srpskog ustanka Tronoša je mesto dogovora ustaničkih vođa, zbog čega doživljava nova razaranja. U Prvom svetskom ratu u manastiru je bila improvizovana bolnica za negu ranjenika. Poslednje razaranje Tronoše bilo je na početku Drugog svetskog rata. Uz veliko oštećenje objekata, tada su uništeni vredni rukopisi i predmeti manastirske riznice. Početkom Drugog svetskog rata starešina manastira je bio jeromonah Georgije Bojić koji je učestvovao u bici za Loznicu 1941. godine.
Manastir Tronošu su bratija i narod generalno obnovili 1964. godine u vreme arhimandrita Antonija Đurđevića i episkopa šabačkog Jovana Velimirovića.
Posle Drugog svetskog rata crkva je obnavljana 1964. i 1987. godine tokom proslava 100 godina od smrti i 200 godina od rođenja Vuka Karadžića.
Na putu do manastira nalazi se kapela Sv. Pantelejmona sa česmom devet Jugovića, koju su po legendi sagradili Jug Bogdan i devet braće Jugovića pred polazak u Kosovski boj. Ovu česmu obnovio je arhimandrit Metodije i trgovac iz Lešnice Mladen Isaković 1894. godine.
Manastirska crkva
Manastirska crkva, posvećena Vavedenju Presvete Bogorodice, građena je 1317. godine, obnovljen 1559. godine. Sadašnja crkva je iz 1834. godine, podignuta kao jednobrodna građevina raškog graditeljskog stila. Ikonostas crkve delo je Nikole Jankovića iz 1834. godine. Ovaj živopisac iz 19. veka je na ikonostasu naslikao sve ikone osim dve koje su urađene 1866. godine. Manastir je po završetku živopisa i ikonostasa osvećen 1834. godine. Tog dana je uveden običaj da se svake godine na Veliki četvrtak prilažu dve sveće duge 2m i prečnika 20 cm, njih prilažu meštani okolnih sela i nazivaju se ratarske sveće. Spomen-konak je izgrađen 1987. godine.
Nagrada „Tronoški rodoslov”
Ovde se dodeljuje pesnička nagrada „Tronoški rodoslov”.
Proslava sedam vekova postojanja
Centralna proslava sedam vekova postojanja obeležena je, 16. septembra 2017. godine, svetom liturgijom i prigodnim kulturno umetničkim programom. Liturgiju je služio patrijarh srpski Irinej, sa sveštenstvom Srpske pravoslavne crkve. Tom prilikom je je episkop šabački Lavrentije pročitao odluku Svetog Arhijerejskog Sinoda SPC o kanonizaciji prepodobnog Stefana Tronoškog. Prethodnog dana je u Vukovom domu u Loznici organizovana svečana akademija.
izvor:
